Πόσο επηρεάζει τους ασθενείς η Σκλήρυνση Κατά Πλάκας στο να πάρουν αποφάσεις ρίσκου; Το ερώτημα αυτό ερεύνησε μια ομάδα επιστημόνων στην Αμερική η οποία προσπάθησε μέσω ενός απλού παιχνιδιού – τη ρίψη ζαριών – να εξετάσει τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι αυτοί θα λάβουν σημαντικές αποφάσεις – ρίσκου – στην καθημερινή τους ζωή. 

Της Μαρίας Χατζηδάκη 

Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Αλμπέρτα, Σχολή Ιατρικής & Οδοντιατρικής, παρουσίασαν μια έρευνα η οποία εξετάζει το φαινόμενο αυτό και δίνει κάποιες απαντήσεις. Οι ασθενείς που ζουν με τη Σκλήρυνση Κατά Πλάκας έχουν εξ αρχής τις πιθανότητες εναντίον τους, όταν πρόκειται για την ικανότητα λήψης αποφάσεων όσο η νευρολογική νόσος τους εξελίσσεται, σύμφωνα με μια νέα μελέτη.
«Περίπου οι μισοί από τους ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας θα παρουσιάσουν νοητικές βλάβες ή περιορισμούς. Είναι σημαντικό να εξετάσουμε τον τρόπο λήψης των αποφάσεων σε αυτούς τους πληθυσμούς», λέει η επικεφαλής της μελέτης κα. Άσλεη Ραντόμσκυ.

Στη μελέτη, που δημοσιεύεται στο BMC Neurology, ασθενείς με ΣΚΠ έλαβαν μέρος σε μια αξιολόγηση που περιλαμβάνει τη ρίψη ζαριών, η οποία έχει αποδειχθεί σε άλλες μελέτες ότι είναι ένας καθοριστικός παράγοντας σαφούς ανάληψης ρίσκου. Το τεστ, που ονομάζεται το παιχνίδι των ζαριών ή GDT, προκαλεί τους συμμετέχοντες στη μελέτη για την αξιολόγηση των κινδύνων που συνδέονται με τη ρίψη ζαριών, επιλέγοντας ένα συνδυασμό από ένα, δύο, τρία ή τέσσερα ψηφία, ως προβλεπόμενη έκβαση κάθε ρολού.

Περισσότεροι αριθμοί σε ένα επιλεγμένο συνδυασμό σημαίνει μια λιγότερο ριψοκίνδυνη επιλογή, αλλά επίσης σημαίνει χαμηλότερη ανταμοιβή για τη σωστή εικασία η οποία, όπως εξηγεί η κα. Ραντόμσκυ, μπορεί να παρασύρει τους συμμετέχοντες να κάνουν λιγότερο συμφέρουσες επιλογές που αποκαλύπτουν ταυτόχρονα την ικανότητα τους στη λήψη των καθημερινών αποφάσεων τους.

Η κα. Έστερ Φουτζιβάρα, αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Τμήμα Ψυχιατρικής, που βοήθησε στην ανάπτυξη των τεστ, αναφέρει «οι άνθρωποι με Σκλήρυνση Κατά Πλάκας είναι αντιμέτωποι με πολλές σύνθετες αποφάσεις σε τακτική βάση, για παράδειγμα, οι επιλογές σχετικά με το ποια φάρμακα θα πρέπει να λαμβάνουν και ποια όχι, ποιες βραχυπρόθεσμες ή μακροπρόθεσμες επιπτώσεις είναι επιθυμητές ή ανεπιθύμητες, η ποια παρενέργεια φαίνεται αποδεκτή ή όχι, και ούτω καθεξής».

Η μελέτη έδειξε ότι οι ασθενείς οι οποίοι έχουν αυξημένη σοβαρότητα της νόσου, όπως υποδεικνύεται από ένα συγκεκριμένο υπότυπο της MS ή με μεγαλύτερες διαρθρωτικές αλλαγές στον εγκέφαλο, είχαν μεγαλύτερη αναπηρία στη λήψη αποφάσεων από τους ασθενείς με μικρότερη σοβαρότητα της νόσου. Οι ασθενείς με ΣΚΠ, ή τα μέλη της οικογένειάς τους, είναι χρήσιμο να κρατάνε ένα ημερολόγιο για να βοηθηθούν στον εντοπισμό τρόπων λήψης αποφάσεων με την πάροδο του χρόνου. Η κα. Ραντόμσκυ τονίζει ότι το ημερολόγιο θα πρέπει να συζητιέται με τον γιατρό του ασθενούς ή τον νευρολόγο τους για την πλήρη αξιολόγηση τους.


Πηγή: www.life2day.gr