Μαθαίνοντας αυτά που πραγματικά ισχύουν, θα βοηθηθείτε να ζήσετε μια «γεμάτη» ζωή. Ας δούμε ποιοι είναι οι πιο γνωστοί μύθοι γύρω από την σκλήρυνση κατά πλάκας.
Οι γυναίκες με σκλήρυνση κατά πλάκας δεν πρέπει να μείνουν έγκυες
Μύθος. Στους 9 μήνες της εγκυμοσύνης και τους 3 μήνες μετά τον τοκετό, δεν υπάρχει καμία αλλαγή στο ποσοστό της υποτροπής της νόσου, ενώ δεν φαίνεται να υπάρχει ούτε κάποια μακροπρόθεσμη επίδραση σχετικά με την αναπηρία.
Πολλές μελέτες τα τελευταία 40 χρόνια δείχνουν ότι η εγκυμοσύνη μπορεί να μειώσει πραγματικά τον αριθμό των εξάρσεων της νόσου, ιδιαίτερα κατά το δεύτερο και τρίτο τρίμηνο. Η εγκυμοσύνη σαφώς και είναι μια εντελώς προσωπική απόφαση, αλλά η σκλήρυνση κατά πλάκας δεν θα πρέπει να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην απόφαση μιας γυναίκας που θέλει πραγματικά να αποκτήσει παιδί.
Εννοείται, βεβαίως, πως οι θεραπείες της σκλήρυνσης κατά πλάκας θα αλλάξουν στην διάρκεια της εγκυμοσύνης, αλλά αυτό είναι κάτι που θα το συζητήσετε με τον γιατρό σας.
Οι άνθρωποι που πάσχουν από σκλήρυνση κατά πλάκας θα χρειαστούν σε κάποια στιγμή της ζωής τους αναπηρικό καροτσάκι
Μύθος. Οι περισσότεροι άνθρωποι με σκλήρυνση κατά πλάκας δεν παρουσιάζουν κάποια σοβαρή σωματική αναπηρία. Με βάση τις επίσημες στατιστικές, τα δύο τρίτα των ατόμων με σκλήρυνση κατά πλάκας είναι σε θέση να περπατήσουν κανονικά. Πολλοί, βέβαια, θα χρειαστούν ένα βοήθημα για το βάδισμα, όπως ένα μπαστούνι, ή ένα «πι».
Υπάρχουν ακόμα κάποιοι άνθρωποι που μπορούν να περπατήσουν και επιλέγουν να χρησιμοποιούν για τις μεγάλες αποστάσεις κάποιο μεταφορικό μέσο (αυτοκίνητο, μηχανάκι) ώστε να εξακολουθήσουν να έχουν την απαιτούμενη ενέργεια για να κινηθούν όπως επιθυμούν σε κάποια εκδήλωση ή έντονη δραστηριότητα.
Αυτό που θα πρέπει να σκεφτεί ο κάθε ασθενής με σκλήρυνση κατά πλάκας είναι το πώς θα διαχειριστεί την κίνησή του. Αυτό σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να σταματήσει να κινείται. Η κίνηση του επιτρέπει να είναι ανεξάρτητος και να κάνει τα πράγματα που κάνουν τη ζωή ευχάριστη και απολαυστική.
Όποιος έχει σκλήρυνση κατά πλάκας δεν πρέπει να ασκείται
Μύθος. Στην πραγματικότητα αν κάποιος πρέπει να ασκείται αυτός είναι ο άνθρωπος που πάσχει από σκλήρυνση κατά πλάκας. Η σωματική δραστηριότητα είναι καλή για τη γενική υγεία του ατόμου και ειδικά στο άτομο με σκλήρυνση κατά πλάκας θα επιτρέψει την καλύτερη διαχείριση της κατάστασής του. Η άσκηση βελτιώνει τη δύναμη, την αντοχή και την ισορροπία. Βοηθά επίσης:
* Την διάθεση
* Τη σκέψη
* Την καλή λειτουργία του εντέρου
* Τη συνολική ποιότητα ζωής
Υπάρχουν βέβαια ειδικοί περιορισμοί. Δεν θα πρέπει να το παρακάνει κανείς γιατί τότε θα επιδεινωθούν τα συμπτώματά του. Θα πρέπει να κάνει συχνά διαλείμματα και θα πρέπει να ασκείται κυρίως το πρωί όταν δεν κάνει πολλή ζέστη (αυτό ισχύει για τις πολύ ζεστές ημέρες).
Το πρόγραμμα της άσκησης θα πρέπει να είναι προσαρμοσμένο στις ικανότητες και τους περιορισμούς του ασθενή. Μπορεί, επίσης να χρειαστεί να αλλάξει το πρόγραμμα της άσκησης, αν αλλάξουν τα συμπτώματα της νόσου. Συζητήστε το πρόγραμμα που θα πρέπει να ακολουθήσετε με έναν φυσικοθεραπευτή που έχει εμπειρία σε άτομα με σκλήρυνση κατά πλάκας.
Θα πρέπει να σταματήσετε να εργάζεστε αν έχετε σκλήρυνση κατά πλάκας
Μύθος. Αν έχετε μόλις διαγνωσθεί με την ασθένεια, μην βιαστείτε να οδηγηθείτε στο συμπέρασμα ότι πρέπει να σταματήσετε να εργάζεστε.
Μπορεί οι φίλοι και οι συγγενείς σας, θορυβημένοι από την είδηση και λόγω της ανησυχίας τους να σας συστήσουν να σταματήσετε την εργασία σας και να μείνετε στο σπίτι για να ξεκουραστείτε, αλλά δεν υπάρχει κανένας λόγος να το κάνετε.
Οι άνθρωποι που σταμάτησαν να εργάζονται για να αποφύγουν το άγχος γρήγορα ανακαλύπτουν πως η έλλειψη αντικειμένου εργασίας τους δημιουργεί ακόμα περισσότερο (άγχος). Αν συνεχίσετε τους παλιούς ρυθμούς σας, τόσο στην εργασία όσο και στη ζωή σας θα αισθανθείτε πολύ καλύτερα. Δεν είναι η ενδεδειγμένη λύση να «συνταξιοδοτηθείτε» πρόωρα λόγω της σκλήρυνσης κατά πλάκας.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι μια θανατηφόρα ασθένεια
Μύθος. Το προσδόκιμο ζωής των ατόμων με σκλήρυνση κατά πλάκας είναι πολύ κοντά σ’ αυτό του γενικού πληθυσμού. Οι περισσότεροι άνθρωποι με σκλήρυνση κατά πλάκας πεθαίνουν από καρκίνο, καρδιακές παθήσεις, εγκεφαλικά επεισόδια, όπως ακριβώς όλοι οι υπόλοιποι.
Σε σπάνιες περιπτώσεις οι ασθενείς με πολύ σοβαρή αναπηρία μπορεί να πεθάνουν πρόωρα από επιπλοκές, όπως η πνευμονία. Ωστόσο, μπορείτε να αποτρέψετε περισσότερες επιπλοκές, με τη θεραπεία των συμπτωμάτων της σκλήρυνσης κατά πλάκας και με σωστή υγειονομική περίθαλψη.
Ένας παράγοντας κινδύνου για πρόωρο θάνατο ασθενών με σκλήρυνση κατά πλάκας είναι το να μην διαγνωστεί και να μην τύχει της απαιτούμενης θεραπείας η κατάθλιψη που μπορεί να προκύψει από την ασθένεια. Αυτή η κατάθλιψη μπορεί να οδηγήσει σε αυτοκτονία. Γι’ αυτό αν έχετε σημαντικές αλλαγές στη διάθεσή σας, μιλήστε άμεσα γι’ αυτό με τον γιατρό σας.
Πηγή: www.medinova.gr
0 Σχόλια