Φωτογραφική μελέτη που δημιουργήθηκε το 1887 από τον Muybridge και απεικονίζει την κίνηση γυναίκας ασθενούς, πάσχουσας από ΣΚΠ, με κινητικές δυσκολίες


Υπάρχει πλούσιο ιστορικό ανθρώπων που έζησαν πριν ή λίγο μετά την περιγραφή της ασθένειας από τον Charcot και έπασχαν πιθανότατα από ΣΚΠ.

Μια νεαρή γυναίκα ονόματι Χαλντόρα, η οποία έζησε στην Ισλανδία γύρω στο 1200 μ.Χ., έχασε ξαφνικά την όρασή της και παρέλυσε. Προσευχήθηκε όμως στους αγίους, και μετά από επτά ημέρες έγινε καλά.
Η Αγία Lidwina του Schiedam (1380–1433), ολλανδή μοναχή, εικάζεται ότι είναι από τις πρώτες αναγνωρισμένες περιπτώσεις ατόμου με πολλαπλή σκλήρυνση.

Από τα 16 της μέχρι και τον θάνατό της σε ηλικία 53 ετών υπέφερε από περιστασιακούς πόνους, αδυναμία στα κάτω άκρα και απώλεια της όρασης - τυπικά συμπτώματα πολλαπλής σκλήρυνσης. Και οι δυο αυτές περιπτώσεις έδωσαν τροφή σε εικασίες ύπαρξης ενός «γονιδίου των Βίκινγκ», το οποίο ευθύνεται για τη διάδοση της ασθένειας.

Ο Αύγουστος Φρειδερίκος ντ' Έστε (1794–1848), γιός του πρίγκιπα Αυγούστου Φρειδερίκου, δούκα του Σάσεξ και της λαίδης Αυγούστα Μάρεϊ, εγγονός του βασιλιά Γεωργίου Γ' του Ηνωμένου Βασιλείου, είναι σχεδόν βέβαιο ότι έπασχε από πολλαπλή σκλήρυνση.
Ο ντ' Έστε άφησε πίσω του ένα ημερολόγιο στο οποίο καταγράφει λεπτομερώς τα 22 χρόνια συνύπαρξής του με την ασθένεια. Το ημερολόγιό του ξεκινά το και σταματά το 1846, αν και παρέμεινε άγνωστο μέχρι το 1948.

Τα συμπτώματά του ξεκινούν να εμφανίζονται σε ηλικία 28 ετών με παροδική απώλεια όρασης (amaurosis fugax), η οποία εμφανίστηκε ξαφνικά μετά από την κηδεία ενός φίλου. Κατά την εξέλιξη της νόσου του, ο ντ' Έστε ανέπτυξε αδυναμία των κάτω άκρων, αταξία των χεριών, απώλεια της αίσθησης αφής, ιλίγγους, διαταραχές της ουροδόχου κύστης και στυτική δυσλειτουργία.

Το 1844 άρχισε να χρησιμοποιεί αναπηρικό καροτσάκι. Παρά την ασθένειά του, δεν έχασε την αισιοδοξία του για τη ζωή. Μια ακόμη πρώιμη μαρτυρία πολλαπλής σκλήρυνσης διασώζεται από τον βρετανό χρονικογράφο Μπρους Φρέντερικ Κάμινγκς (1889–1919), γνωστός με το ψευδώνυμο Β. N. Π. Μπαρμπέλιον, ο οποίος τηρούσε λεπτομερές ιστορικό της διάγνωσης και της πάλης του με την ασθένεια.

Το ημερολόγιό του δημοσιεύτηκε το 1919 με τον τίτλο The Journal of a Disappointed Man (Το ημερολόγιο ενός απογοητευμένου).


Πηγή: el.wikipedia.org