Ο ψυχολογικός παράγοντας παίζει σημαντικό ρόλο τόσο στην εξέλιξη της νόσου, όσο και στη ποιότητα ζωής και τη λειτουργικότητα του ατόμου. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, οτι η πρώτη εκδήλωση της νόσου μπορεί να εμφνανιστεί μετά από έντονη ψυχοσυναισθηματική πίεση ή περίοδο μεγάλου άγχους. Οι έντονες ψυχολογικές διακυμάνσεις και εντάσεις ενδέχεται να παίξουν εξίσου σημαντικό ρόλο σε περιόδους υποτροπής ή επιδείνωσης της νόσου.

Ποια είναι τα πρώτα συναισθήματα μετά τη διάγνωση της ΣΚΠ;

Όπως κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός και ανεπανάληπτος, έτσι έχει τον δικό του ξεχωριστό τρόπο έκφρασης και αντίδρασης στις καταστάσεις. Συνεπώς, αναφέρουμε ενδεικτικά τις συνηθέστερες συναισθηματικές αντιδράσεις, χωρίς αυτό να σημαίνει οτι κάθε άτομο βιώνει με τον ίδιο τρόπο ή την ίδια προτεραιότητα συναισθήματα και σκέψεις στο άκουσμα μιας ιατρικής διάγνωσης.
Αρχικά το άτομο ενδέχεται να σοκαριστεί με αποτέλεσμα να βιώνει άρνηση της κατάστασης. Οι άνθρωποι έχουμε την τάση να θεωρούμε τον εαυτό μας άτρωτο όσο είμαστε υγείς, γεγονός που μας επιτρέπει να ζούμε χωρίς τη διαρκή παρουσία του φόβου.

Η αρχική άρνηση μιας ασθένειας, το συναισθηματικό «μούδιασμα» όπως συχνά περιγράφεται, παρέχει τη δυνατότητα στον εγκέφαλο να επεξεργαστεί τα νέα δεδομένα και να αντέξει τον ψυχικό πόνο που προκαλούν. Φανταστείτε αυτή τη ψυχική διεργασία όπως τη στιγμή που χτυπάμε κάποιο σημείο του σώματος και μεσολαβούν μερικά δευτερόλεπτα μέχρι να νιώσουμε τον πόνο.

Ο φόβος, η απελπισία και η απόγνωση είναι τα συναισθήματα που ακολουθούν. Ερωτήματα όπως «τι έχω;» «κινδυνεύει η ζωή μου;» «από που προκλήθηκε;» «τι θα μου συμβεί;» «τι πρέπει να κάνω;» κατακλύζουν τη σκέψη αναζητώντας απαντήσεις. Ο θυμός και η απορία «γιατί σε μένα» είναι πολύ πιθανό να εμφανιστούν. Σε άλλες περιπτώσεις παρατηρούνται ενοχικά συναισθήματα που εκφράζονται μέσα από σκέψεις όπως «δε φρόντιζα αρκετά τον εαυτό μου» «τι έκανα λάθος;» ή ακόμα και μέσω της ανησυχίας για το τι πρόκειται να συμβεί «θα γίνω βάρος στους δικούς μου» «δεν είναι υποχρεωμένοι να με αντέχουν», προκαλείται ανησυχία για την οικονομική επιβάρυνση κτλ.

Εμφανίζονται συναισθήματα θλίψης και ανασφάλειας που πυροδοτούνται από μια διαφορετική και περισσότερο δυσάρεστη πραγματικότητα αλλά και από το φόβο για το άγνωστο. Η αγωνία της εγκατάλειψης ή ακόμα και της επιβάρυνσης του συγγενικού-οικογενειακού περιβάλλοντος προκαλεί ανασφάλεια για το μέλλον. Η αλλαγή στο τρόπο ζωής ενδέχεται να αποτελέσει πλήγμα για την αυτοεκτίμηση του ατόμου που καλείται να επαναπροσδιορίσει στόχους, σχέδια, δραστηριότητες, συναισθήματα, σχέσεις.

Πως μπορούμε να φροντίσουμε τη ψυχική μας υγεία;

      ■ Επιτρέψτε στα συναισθήματά σας να εκφραστούν: αποφύγετε να αποκρύψετε τα συναισθήματά σας και να προσπαθείτε να φανείτε «δυνατοί». Η έκφραση όσων νιώθετε δεν σας καθιστά αδύναμους αλλά δίνει στον εαυτό σας τη δυνατότητα να βιώσει ότι χρειάζεται προκειμένου να αποδεχθεί και να συμφιλιωθεί με την αλλαγή.

      ■ Φροντίστε να ενημερωθείτε επαρκώς για την ΣΚΠ: η πλήρης και εξατομικευμένη ενημέρωση θα σας δώσει τη δυνατότητα να απαντήσετε στα ερωτήματα που σας κατακλύζουν και να ενημερωθείτε για τη φύση και την εξέλιξη της νόσου. Το άγνωστο προκαλεί αγωνία, αμφιβολίες και άγχος.

      ■ Απευθυνθείτε σε άτομα με τα οποία νιώθετε οικεία και μπορείτε να εκφραστείτε ειλικρινά: η κατανόηση και η υποστήριξη τους θα σας ωφελήσουν πολύ περισσότερο από την κριτική και τη δυσπιστία όσων δεν σας καταλαβαίνουν.

      ■ Φροντίστε τον εαυτό σας: προσπαθήστε να εντάξετε ήπια άσκηση στην καθημερινότητά σας σύμφωνα με τις προσωπικές σας ανάγκες και δυνατότητες. Εκτός από τη διατήρηση της φυσικής σας κατάστασης, η άσκηση συμβάλλει στην εκτόνωση και διαχείριση του στρες. Επιδιώξτε να εκμεταλλευτείτε το φως της μέρας και να κάνετε έναν περίπατο εκτός σπιτιού. Ασχοληθείτε με τη διατροφή σας, «θωρακίστε» τον οργανισμό σας και δώστε του την ενέργεια που χρειάζεται.

      ■ Πάρτε το χρόνο που σας χρειάζεται: αναγνωρίστε στον εαυτό σας το δικαίωμα να επεξεργαστεί και να συνειδητοποιήσει τα καινούρια δεδομένα. Κάθε άνθρωπος έχει τους δικούς του ρυθμούς και τις προσωπικές του εσωτερικές διεργασίες.

      ■ Προσπαθήστε να διακρίνετε τη θετική πλευρά της κατάστασης: γνωρίστε καλύτερα τον εαυτό σας. Θέστε τα όρια σας σε παράλογες απαιτήσεις δικές σας και των άλλων, δεν είναι υποχρεωτικό να λέτε σε όλα «ναι». Κατανοήστε τη διαφορετικότητα και προσπαθήστε να αποδεχτείτε οτι η ζωή κάθε ατόμου αξίζει γιατί είναι μοναδική και δεν επιδέχεται συγκρίσεις. Οι αλλαγές στη ζωή δεν είναι εύκολες είναι όμως εφικτές και καταφέρνουν να μας εξελίξουν.

      ■ Αναζητήστε νέους δημιουργικούς τρόπους απασχόλησης: η ΣΚΠ δε σταματά τη ζωή, αλλάζει τον τρόπο με τον οποίο ζείτε. Ανακαλύψτε ταλέντα και δεξιότητες που πιθανά μέχρι τώρα δε γνωρίζατε. Εστιάστε στα ενδιαφέροντα σας και στα πράγματα που σας προσφέρουν ευχαρίστηση.

      ■ Σκεφτείτε το ενδεχόμενο συμμετοχής σε ομάδες και συλλόγους αλληλοβοήθειας ατόμων με σκλήρυνση κατά πλάκας: προσπαθήστε να συμμετέχετε σε ομάδες όπου θα μοιράζεστε και θα μεταφέρετε τις εμπειρίες σας. Η συναναστροφή με άλλα άτομα που παρουσιάζουν παρόμοιες δυσκολίες θα σας ανακουφίσει, ενώ ταυτόχρονα μπορείτε να αποτελέσετε έμπνευση για κάποιους άλλους.

      ■ Ζητήστε υποστήριξη και βοήθεια όποτε τη χρειάζεστε: το να αναγνωρίζετε τις ανάγκες σας είναι ένδειξη δύναμης. Το να δέχεστε υποστήριξη είναι ένδειξη σεβασμού στις ανάγκες σας. Το να φροντίζετε τον εαυτό σας είναι ένδειξη αγάπης.



Να είστε καλά!

Για την πολύτιμη βοήθεια και συνεργασία ευχαριστώ θερμά τον Ειδικό Νευρολόγο κ.Κερασνούδη Αντώνη


Πηγή: manoloudi.com