“Τι είναι η αγάπη; Δεν είναι συμπόνια μήτε καλοσύνη. Στη συμπόνια είναι δύο, αυτός που πονάει κι αυτός που συμπονάει. Στην καλοσύνη είναι δύο, αυτός που δίνει κι αυτός που δέχεται.
Μα στην αγάπη είναι ένας. Σμίγουν οι δύο και γίνονται ένα. Δεν ξεχωρίζουν. Το εγώ κι εσύ αφανίζονται.
ΑΓΑΠΩ ΘΑ ΠΕΙ ΧΑΝΟΜΑΙ…”
~ Καζαντζάκης

Αγάπη… ένα συναίσθημα που όλοι έχουμε ανάγκη…
Σ’ αγαπώ… η λεκτική έκφραση του συναισθήματος της αγάπης. Το λέμε εύκολα, το λέμε μόνο όταν πραγματικά το νιώθουμε, δεν το λέμε καθόλου; Είναι… τόσο απαραίτητο να το πούμε; Αφού ο άλλος που έχουμε επιλέξει να είμαστε μαζί του το ξέρει, αφού του το δείχνουμε με πράξεις… αφού… αφού… αφού… και βρίσκουμε ένα σωρό δικαιολογίες για να πούμε στον εαυτό μας ώστε να τον πείσουμε ότι δεν είναι ανάγκη να εκφράζουμε και λεκτικά τα συναισθήματά μας. Δηλαδή, όλη η αγάπη πίσω από ένα σ’ αγαπώ κρύβεται; Και τι πειράζει που δεν το λέω αφού το δείχνω με τόσους τρόπους; Αν δεν μας το έλεγαν τι θα σκεφτόμασταν, πώς θα νιώθαμε; Ή μήπως προτιμούμε να μην μας λένε το σ’ αγαπώ;

 Τι εκφράζει το σ’ αγαπώ;
Έκφραση συναισθημάτων αγάπης... Υπόσχεση… Αφοσίωση... Αποδοχή… Υπευθυνότητα… Δέσμευση… Συνέπεια… Ενδιαφέρον…
Τι μπορεί να σημαίνει το δεν θέλω ν’ ακούω το σ’ αγαπώ;
Μπορεί να νιώθω:
Αμηχανία –εγώ τι πρέπει να πω; Τι πρέπει να δώσω; Τι πρέπει να κάνω;
Αμφιβολία –μήπως απλά το λέει και δεν το εννοεί;
Ανασφάλεια- κι αν σταματήσει να μ’ αγαπά;
Προσδοκίες- τι περιμένω από τον άλλο; Και τι περιμένει ο άλλος από μένα;

 Τι φοβάμαι;
Μήπως φοβάμαι τη δέσμευση, την απόρριψη ή την αποτυχία, την ανάληψη ευθύνης, την υπόσχεση που δίνω στον άλλο; Μήπως δεν θα καταφέρω να ανταποκριθώ στις ανάγκες και απαιτήσεις του άλλου και θα σταματήσει να μου το λέει; Μήπως φοβάμαι ότι χάνω την ελευθερία μου και ο άλλος με περιορίζει, με πιέζει ή με καταπιέζει; Κι αν δεθώ; Κι αν πληγωθώ; Κι αν προδοθώ; Κι αν απογοητευτώ; Κι αν; Κι αν; Κι αν; και η ζωή μας… ταλανίζεται κάπου ανάμεσα στα «κι αν», όπου προσπαθούμε με κάθε τρόπο να προστατεύσουμε τον εαυτό μας…

Σ’ αγαπώ…  → Είμαι και θα είμαι εδώ για σένα
Σ’ αγαπώ… → Σε δέχομαι χωρίς όρους και προϋποθέσεις, όπως είσαι και για αυτό που είσαι
Σ’ αγαπώ… → Είσαι ότι πιο σημαντικό υπάρχει στη ζωή μου και σου το λέω και θέλω να το ξέρεις…
Σ’ αγαπώ… Δεν είναι τόσο δύσκολο να το εκφράσουμε όταν το νιώθουμε, δεν πρέπει, όμως, να το εκφράζουμε χωρίς πραγματικά να το αισθανόμαστε.
Σ’ αγαπώ: είναι ένα είδος διαπραγμάτευσης που εκφράζει μια προσφορά μέσα σε μια σχέση αλληλεπίδρασης και συνδιαλλαγής. Απαιτεί την ύπαρξη εμπιστοσύνης.

 Σ’ αγαπώ γιατί σε χρειάζομαι ή σε χρειάζομαι γιατί σ’ αγαπώ;

Σύμφωνα με τον Fromm,
η ανώριμη αγάπη λέει «σ’ αγαπώ, γιατί σε χρειάζομαι».
Η ώριμη αγάπη λέει «σε χρειάζομαι γιατί σ’ αγαπώ».

Λένε πως, όταν βρίσκουμε κάποιον που μας δίνει ολόψυχα το δικαίωμα να είμαστε αυτοί που είμαστε, μεταμορφωνόμαστε ριζικά.
Χόρχε, ο δρόμος της συνάντησης

Ίσως, όταν νιώσουμε ότι μπορούμε να είμαστε ο εαυτός μας μπορεί να μας είναι πιο εύκολο να εκφράσουμε το σ’ αγαπώ…

Όλοι χρωστάμε κάπου ένα σ' αγαπώ και μία συγγνώμη.
~ Μενέλαος Λουντέμης ~

  Η αγάπη είναι μία ψυχή που κατοικεί σε δύο σώματα.
          ~Αριστοτέλης


Παπαδοπούλου Ελένη- Ψυχολόγος, MSc.




πηγή: ΘΕΜΑΤΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ