Το στόλισες το δέντρο, έβαλες και τα απαραίτητα όλα του, το άστρο το φωτεινό στην κορυφή είναι σε ευθεία με το σύνολο και ναι, είσαι έτοιμη να βάλεις την πρίζα να φωτιστεί το σύμπαν σου!

Αχ, τα λατρεύω τα Χριστούγεννα, τα λατρεύω!

Τρελαίνομαι να στολίζω την κάθε γωνιά του σπιτιού μου.

Κεράκια, πολύχρωμα λαμπιόνια, μπάλες όλων των ειδών να κρέμονται στο πιο ωραίο δέντρο που κυκλοφορεί!

Αγγελάκια και αγιοβασιλιάτικες φιγούρες να πρωταγωνιστούν στο χώρο και βέβαια η γυάλινη φάτνη που δίνει και όλο το νόημα των ημερών, να φαίνεται διακριτικά στο κάτω μέρος του έλατου…
Το άλλο που με τρελαίνει είναι να κρατώ σβηστά τα φώτα και να αφήνομαι στο ρυθμικό άναψε-σβήσε των λαμπιονιών με τις ώρες. Όλο αυτό όμως με μια διαφορά, δεν το κάνω γιατί πρέπει, δεν το κανω γιατί πρέπει εσύ να το δεις.

Το κάνω για μένα!

Γίνομαι παιδί αυτές μερες, το χαμόγελο είναι μόνιμα ζωγραφισμένο στο πρόσωπό μου, σιγοτραγουδω όλη μέρα σκοπούς Χριστουγέννων. Αυτός δεν είναι και ο σκοπός;
Μην το δεις διαφορετικά. Μην μπεις στο κόπο.
Αφέσου, νιώσε, απόλαυσε.

Τα λαμπιόνια μπορείς να τα κρατήσεις ανοιχτά όλο τον χρόνο, μα δε θα έχουν την ίδια λάμψη, θαμπώνει, αλλοιώνεται το φως. Είναι η ιδέα, που κάνει τα πάντα να αλλάζουν.
Καμία φορά αξίζει να πατήσεις τον διακόπτη και να ανάψουν τα φώτα, μικρά ή μεγάλα, πολύχρωμα ή μονότονα. Άλλες πάλι, αυτό που έχει σημασία είναι να τραβήξεις την πρίζα και να αρχίσει η αληθινή παράσταση.

Δώσε και πάρε την ισχύ του φωτός!
Show time!



πηγή: αναπνοές