Μια βασική διαφορά στους εγκεφάλους των αρσενικών και θηλυκών ασθενών με σκλήρυνση κατά πλάκας, μπορεί να εξηγήσει γιατί οι γυναίκες που υποφέρουν από τη νόσο είναι συντριπτικά περισσότερες.
Τη διαφορά ανακάλυψαν ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον, οι οποίοι διαπίστωσαν σε μελέτες που έκαναν σε θηλυκά ποντίκια και νεκρές γυναίκες με σκλήρυνση κατά πλάκας πως παρουσίαζαν υψηλότερα επίπεδα της πρωτεΐνης S1PR2 στους εγκεφάλους τους, συγκριτικά με τους άνδρες.
Τα αποτελέσματα της μελέτης δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό έντυπο Journal of Clinical Investigation.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας επηρεάζει τα νεύρα στον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό και προκαλεί προβλήματα με την κίνηση των μυών, την ισορροπία και την όραση. Αποτελεί μια σημαντική αιτία αναπηρίας.
Τα ανώμαλα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος επιτίθενται στα νευρικά κύτταρα του κεντρικού νευρικού συστήματος στους ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας και μέχρι σήμερα δεν υπάρχει καμία θεραπεία, παρόλο που υπάρχουν θεραπείες, οι οποίες μπορούν να βοηθήσουν στα πρώτα στάδια της νόσου.
Οι ερευνητές παρακολούθησαν ανθρώπους με υποτροπιάζουσα-διαλείπουσα σκλήρυνση κατά πλάκας, στην οποία οι άνθρωποι έχουν διαφορετικές επιθέσεις των συμπτωμάτων, τα οποία στη συνέχεια εξαφανίζονται είτε εν μέρει είτε πλήρως.
Μελέτησαν τα αιμοφόρα αγγεία και τους εγκεφάλους των υγιών ποντικών, τα ποντίκια με σκλήρυνση κατά πλάκας και τα ποντίκια που δεν είχαν το γονίδιο για την πρωτεΐνη S1PR2, μια πρωτεΐνη υποδοχέα των αιμοφόρων αγγείων, προκειμένου να δουν πώς επηρεάστηκε η σοβαρότητα της νόσου. Εξέτασαν, επίσης, δείγματα εγκεφαλικού ιστού από 20 γυναίκες με σκλήρυνση κατά πλάκας, μετά το θάνατό τους.
Βρήκαν πολύ υψηλά επίπεδα S1PR2 στις περιοχές του εγκεφάλου που είχαν καταστραφεί από την σκλήρυνση κατά πλάκας, τόσο στα ποντίκια, όσο και στις νεκρές γυναίκες. Η δραστικότητα του γονιδίου που κωδικοποιεί για S1PR2 συσχετίστηκε θετικά με την σοβαρότητα της ασθένειας σε ποντικούς, σύμφωνα με τη μελέτη.
Οι επιστήμονες είπαν πως η πρωτεΐνη S1PR2 μπορεί να λειτουργήσει κάνοντας περισσότερο διαπερατό το φράγμα αίματος-εγκεφάλου, που είναι υπεύθυνο για τη διακοπή εισόδου των δυνητικά επιβλαβών ουσιών στον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό. Ενα πιο διαπερατό φράγμα θα μπορούσε να επιτρέψει στα επιτιθέμενα κύτταρα που προκαλούν σκλήρυνση κατά πλάκας να πλήξουν το νευρικό κεντρικό σύστημα, είπαν οι ερευνητές.
«Είμαστε πολύ ενθουσιασμένοι που βρήκαμε το συγκεκριμένο μόριο, καθώς θέλαμε να βρούμε ένα στόχο για θεραπεία που δεν θα περιλαμβάνει την στόχευση όλων των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος. Η σύνδεση αυτή ανάμεσα στην σκλήρυνση κατά πλάκας και την πρωτεΐνη S1PR2, είναι εντελώς νέα, δεν είχε βρεθεί ποτέ πριν», αναφέρει η καθηγήτρια Robyn Klein, της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Ουάσιγνκτον.
Η δρ Klein είπε πως οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν γιατί τα επίπεδα της S1PR2 ήταν υψηλότερα στις γυναίκες με σκλήρυνση κατά πλάκας, προσθέτοντας ότι η μελέτη βρήκε πως τα οιστρογόνα «δεν έπαιξαν σημαντικό ρόλο», επομένως η έρευνα θα πρέπει να επικεντρωθεί σ’ αυτό το σκοπό τα επόμενα χρόνια.
Οι επιστήμονες δεν έχουν ακόμα κατανοήσει πλήρως γιατί η σκλήρυνση κατά πλάκας επηρεάζει περισσότερο τις γυναίκες από τους άνδρες και πρόκειται για έναν τομέα που ιντριγκάρει την επιστημονική κοινότητα εδώ και χρόνια. Μια σειρά από θεωρίες έχουν προταθεί στο παρελθόν, συμπεριλαμβανομένης της επίδρασης των ορμονών ή πιθανών γενετικών παραγόντων. Η κατανόηση των μηχανισμών που κάνουν τις γυναίκες πιο επιρρεπείς στην σκλήρυνση κατά πλάκας θα μπορούσε να είναι ζωτικής σημασίας για την εξεύρεση νέων θεραπειών και η πρόσφατη ανακάλυψη βοηθά προς αυτή την κατεύθυνση.
πηγή: medinova.gr
Τη διαφορά ανακάλυψαν ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον, οι οποίοι διαπίστωσαν σε μελέτες που έκαναν σε θηλυκά ποντίκια και νεκρές γυναίκες με σκλήρυνση κατά πλάκας πως παρουσίαζαν υψηλότερα επίπεδα της πρωτεΐνης S1PR2 στους εγκεφάλους τους, συγκριτικά με τους άνδρες.
Τα αποτελέσματα της μελέτης δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό έντυπο Journal of Clinical Investigation.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας επηρεάζει τα νεύρα στον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό και προκαλεί προβλήματα με την κίνηση των μυών, την ισορροπία και την όραση. Αποτελεί μια σημαντική αιτία αναπηρίας.
Τα ανώμαλα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος επιτίθενται στα νευρικά κύτταρα του κεντρικού νευρικού συστήματος στους ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας και μέχρι σήμερα δεν υπάρχει καμία θεραπεία, παρόλο που υπάρχουν θεραπείες, οι οποίες μπορούν να βοηθήσουν στα πρώτα στάδια της νόσου.
Οι ερευνητές παρακολούθησαν ανθρώπους με υποτροπιάζουσα-διαλείπουσα σκλήρυνση κατά πλάκας, στην οποία οι άνθρωποι έχουν διαφορετικές επιθέσεις των συμπτωμάτων, τα οποία στη συνέχεια εξαφανίζονται είτε εν μέρει είτε πλήρως.
Μελέτησαν τα αιμοφόρα αγγεία και τους εγκεφάλους των υγιών ποντικών, τα ποντίκια με σκλήρυνση κατά πλάκας και τα ποντίκια που δεν είχαν το γονίδιο για την πρωτεΐνη S1PR2, μια πρωτεΐνη υποδοχέα των αιμοφόρων αγγείων, προκειμένου να δουν πώς επηρεάστηκε η σοβαρότητα της νόσου. Εξέτασαν, επίσης, δείγματα εγκεφαλικού ιστού από 20 γυναίκες με σκλήρυνση κατά πλάκας, μετά το θάνατό τους.
Βρήκαν πολύ υψηλά επίπεδα S1PR2 στις περιοχές του εγκεφάλου που είχαν καταστραφεί από την σκλήρυνση κατά πλάκας, τόσο στα ποντίκια, όσο και στις νεκρές γυναίκες. Η δραστικότητα του γονιδίου που κωδικοποιεί για S1PR2 συσχετίστηκε θετικά με την σοβαρότητα της ασθένειας σε ποντικούς, σύμφωνα με τη μελέτη.
Οι επιστήμονες είπαν πως η πρωτεΐνη S1PR2 μπορεί να λειτουργήσει κάνοντας περισσότερο διαπερατό το φράγμα αίματος-εγκεφάλου, που είναι υπεύθυνο για τη διακοπή εισόδου των δυνητικά επιβλαβών ουσιών στον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό. Ενα πιο διαπερατό φράγμα θα μπορούσε να επιτρέψει στα επιτιθέμενα κύτταρα που προκαλούν σκλήρυνση κατά πλάκας να πλήξουν το νευρικό κεντρικό σύστημα, είπαν οι ερευνητές.
«Είμαστε πολύ ενθουσιασμένοι που βρήκαμε το συγκεκριμένο μόριο, καθώς θέλαμε να βρούμε ένα στόχο για θεραπεία που δεν θα περιλαμβάνει την στόχευση όλων των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος. Η σύνδεση αυτή ανάμεσα στην σκλήρυνση κατά πλάκας και την πρωτεΐνη S1PR2, είναι εντελώς νέα, δεν είχε βρεθεί ποτέ πριν», αναφέρει η καθηγήτρια Robyn Klein, της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Ουάσιγνκτον.
Η δρ Klein είπε πως οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν γιατί τα επίπεδα της S1PR2 ήταν υψηλότερα στις γυναίκες με σκλήρυνση κατά πλάκας, προσθέτοντας ότι η μελέτη βρήκε πως τα οιστρογόνα «δεν έπαιξαν σημαντικό ρόλο», επομένως η έρευνα θα πρέπει να επικεντρωθεί σ’ αυτό το σκοπό τα επόμενα χρόνια.
Οι επιστήμονες δεν έχουν ακόμα κατανοήσει πλήρως γιατί η σκλήρυνση κατά πλάκας επηρεάζει περισσότερο τις γυναίκες από τους άνδρες και πρόκειται για έναν τομέα που ιντριγκάρει την επιστημονική κοινότητα εδώ και χρόνια. Μια σειρά από θεωρίες έχουν προταθεί στο παρελθόν, συμπεριλαμβανομένης της επίδρασης των ορμονών ή πιθανών γενετικών παραγόντων. Η κατανόηση των μηχανισμών που κάνουν τις γυναίκες πιο επιρρεπείς στην σκλήρυνση κατά πλάκας θα μπορούσε να είναι ζωτικής σημασίας για την εξεύρεση νέων θεραπειών και η πρόσφατη ανακάλυψη βοηθά προς αυτή την κατεύθυνση.
πηγή: medinova.gr
0 Σχόλια