Συμπεριφορά: Δάκτυλα μπερδεύονται, σώματα περιστρέφονται ενώ μένουν ακίνητα, χέρια αγγίζουν αυτό που δεν υπάρχει. ΤΙ ΠΑΘΑΜΕ;

Οι αισθήσεις μας δεν είναι αλάνθαστες και συχνά πρέπει να συνεργάζονται για να αντιλαμβανόμαστε σωστά την πραγματικότητα. Αν τις απομονώσουμε (ή στερήσουμε από μερικές πληροφορίες τον εγκέφαλο), τότε βιώνουμε «περίεργες» εντυπώσεις…

Ποιο είναι το «αληθινό» αριστερό χέρι;

Πάρτε έναν τετράγωνο καθρέφτη με πλευρά 30 εκατοστά και κολλήστε πάνω του δύο χειρολαβές (μία μπροστά και μία πίσω ). Βάλτε τα χέρια στις δύο πλευρές του με τέτοιο τρόπο, ώστε η αντανάκλαση-είδωλο του δεξιού να φαίνεται σαν το αριστερό σας χέρι. Βρουμμμ…

Κινήστε το αληθινό αριστερό σας χέρι πίσω από τον καθρέφτη σαν να μαρσάρετε σε μηχανάκι. Το ψεύτικο αριστερό χέρι (είδωλο) που κοιτάτε θα μείνει ακίνητο, κι αυτό θα παραξενέψει το νου.

Το δάχτυλο αστοχεί

Ας δοκιμάσουμε την αισθητική μνήμη, εκείνη που μας επιτρέπει να εντοπίζουμε τα αντικείμενα στο χώρο – για να μην πέφτουμε πάνω τους ακόμα και με το φως σβηστό.

Αρκεί να σταθείτε μπροστά σ’ έναν τοίχο και να προσπαθήσετε να δείξετε (Α) ένα όχι πολύ μεγάλο αντικείμενο πάνω του (εδώ χρησιμοποιήσαμε ένα χάρτη).

Κι εδώ; Κατεβάστε το χέρι, κλείστε τα μάτια και προσπαθήστε να δείξετε ξανά το αντικείμενο (Β). Με δυσκολία το δάχτυλο θα βρεθεί στο σωστό σημείο. Γιατί;

Η αισθητική μνήμη είναι ανακριβής χωρίς την όραση.

Δε θα το Βρείτε

Δείξτε ένα σημείο σ’ ένα χάρτη και κατεβάστε το χέρι. Κλείστε τα μάτια και μετά δοκιμάστε να ξαναβρείτε το σημείο.

Δύσκολο…

Η πιρουέτα όμως συνεχίζεται

Το έσω ους, το εσωτερικό αφτί, είναι μια σειρά από κοιλότητες και σωλήνες γεμάτους μ’ ένα υγρό. Συγκεκριμένα, οι κινήσεις του υγρού που περιέχεται σ’ αυτό ενημερώνει τον εγκέφαλο ότι το σώμα μας κινείται. Για να το επιβεβαιώσετε κάντε πέντε περιστροφές γύρω από τον εαυτό σας.

Στον πέμπτο γύρο, πριν σταματήσετε απότομα, κλείστε τα μάτια θα έχετε την εντύπωση ότι συνεχίζετε για ακόμα μισό γύρο, αν και το σώμα είναι πλέον ακίνητο. Ο λόγος;

Το υγρό που περιέχεται στο έσω ους δε σταματάει αμέσως να ταλαντεύεται και ‘’πληροφορεί» τον εγκέφαλο -ο οποίος δεν έχει άλλο σημείο αναφοράς- ότι το σώμα σας περιστρέφεται ακόμα.


Κρατήστε δύο ρυθμούς

Τυπική άσκηση για ντράμερ: Δοκιμάστε να κρατήσετε ένα ρυθμό με το ένα πόδι και συγχρόνως έναν άλλο, τελείως διαφορετικό, χτυπώντας τα δάχτυλα του ενός χεριού.

Σε μερικά δευτερόλεπτα θα μπερδευτείτε. Μόνο οι ντράμερ και κάποιοι άλλοι μουσικοί τα καταφέρνουν, Χρειάζεται πραγματικά πολλή εξάσκηση, γιατί ο εγκέφαλος τείνει να κάνει οικονομία, συνεπώς να κινεί τα μέλη με ομοιόμορφο τρόπο.

Τι γλώσσα έχετε; Ανακαλύψτε το με το αλάτι

Μέχρι πριν μερικά χρόνια θεωρούνταν ότι η γλώσσα είχε γευστικούς κάλυκες για το αλμυρό, το ξινό, το γλυκό και το πικρό σε διαφορετικές περιοχές. Δεν είναι έτσι. Oι κάλυκες είναι χημειοϋποδοχείς που μετατρέπουν τα διάφορα χημικά ερεθίσματα σε νευρικά σήματα. Είναι διάσπαρτοι σχεδόν παντού, όμως σε κάποιες περιοχές της γλώσσας είναι περισσότεροι απ’ ο,τι σε άλλες. Επίσης υπάρχουν σημαντικές διαφορές από άτομο σε άτομο.

Στον ουρανίσκο. Για να ανακαλύψετε πως είναι η γλώσσα σας, πάρτε έναν κόκκο χοντρού αλατιού και βάλτε τον στο βλεννογόνο της γλώσσας στην άκρη, στο κέντρο, στα πλαϊνά και πίσω. Όπου η αίσθηση του αλμυρού είναι πιο έντονη, εκεί υπάρχουν περισσότερες θηλές. Βάλτε έναν κόκκο αλατιού και στο πίσω μέρος του ουρανίσκου και στην εσωτερική όψη των χειλιών, θα αντιληφθείτε ότι ακόμα κι εκεί υπάρχουν γευστικές θηλές.

Κινώ τον μέσο, όχι το δείκτη, ή μήπως τον παράμεσο;

Ο εγκέφαλος ξέρει πάντα πού βρίσκονται τα διάφορα μέρη του σώματος στο χώρο, είτε τα μάτια είναι ανοιχτά είτε κλειστά, χάρη στους ιδιοδεκτικούς υποδοχείς που είναι διάσπαρτοι σε όλο το σώμα. Όμως υπάρχει ένας τρόπος για να ξεγελάσουμε αυτούς τους αισθητήρες. Σταυρώστε τα μπράτσα. Κοιτάζοντας τα χέρια σας διαλέξτε ένα δάχτυλο και προσπαθήστε να το κινήσετε.

Τα καταφέρατε ή κινήσατε κάποιο άλλο;

Μπλέξιμο. Ο λόγος είναι η σύγχυση που κάνει ο εγκέφαλος ανάμεσα σ’ αυτό που βλέπει (τα χέρια σε μια συγκεκριμένη «περίεργη» στάση) και σ’ εκείνο που τα αισθητήρια αυτής της ζώνης του μεταβιβάζουν.

Σταύρωμα με τεντωμένα χέρια

Σταυρώστε τα δάχτυλα των χεριών κρατώντας τα μπράτσα τεντωμένα, έτσι ώστε το δεξί χέρι να είναι πάνω από το αριστερό.

Περιστροφή δαχτύλων

Λυγιστέ τους αγκώνες προς τα έξω, έτσι ώστε να κάνετε τα πλεγμένα χέρια να περάσουν από το στήθος και μετά από το πρόσωπο.

Που πήγε ο παράμεσος?

Διαλέξτε νοητά ένα δάχτυλο -τον μέσο ή τον παράμεσο και προσπαθήστε να το κινήσετε, θα διαπιστώσετε ότι ο εγκέφαλος συνήθως κινεί το λάθος δάχτυλο.


Καυτό ή παγωμένο; Έτσι «μπερδεύεται» η αφή

Δέστε τα μάτια ενός φίλου σας και βάλτε τον να καθίσει σ’ ένα τραπέζι στο οποίο έχετε τοποθετήσει ένα ποτήρι γεμάτο παγωμένο γάλα δίπλα σ’ ένα άλλο με αχνιστό καφέ. Πείτε του ότι στο τραπέζι υπάρχουν δύο ποτήρια -αλλά όχι το περιεχόμενό τους- και ζητήστε του να τα αγγίξει ταυτόχρονα – το ένα με το δεξί χέρι και το άλλο με το αριστερό. Αν η επαφή είναι πραγματικά ταυτόχρονη, το «πειραματόζωό »σας θα τραβήξει αμέσως τα χέρια σαν να είχε αγγίξει κάτι πυρακτωμένο, αν και δεν ήταν αφόρητη η θερμοκρασία κανενός από τα δύο ποτήρια. Γιατί συμβαίνει αυτό;

Ο εγκέφαλος δεν καταφέρνει να ερμηνεύσει τις δύο ταυτόχρονες αντιφατικές αισθήσεις (ζεστό και κρύο) και, αφού διστάζει, δίνει συνοπτικά εντολή στα χέρια να αποτραβηχτούν αμέσως.


Φοράω κάλτσες ή μήπως όχι?

Φοράτε κάλτσες; Κλείστε τα μάτια και προσπαθήστε να αγγίξετε το τελειωμό της μίας με την άκρη του δαχτύλου .Συνήθως το δάχτυλο δε θα ακουμπήσει ακριβώς στην άκρη, αλλά εκεί κοντά, Είναι ένα από τα πολλά παραδείγματα εξοικείωσης, το φαινόμενο που μας κάνει για παράδειγμα να ξεχνάμε ότι φοράμε γυαλιά Έτσι δεν αισθανόμαστε ούτε τις κάλτσες, Να γιατί δεν βρίσκουμε την άκρη τους.

Δημιουργήστε ένα μέλος “φάντασμα”

Μπορούμε να αναγκάσουμε το σώμα μας να έχει οπτικές ψευδαισθήσεις. Για να τις δοκιμάσετε αρκούν ένας φίλος, ένα σκληρό χαρτόνι κι ένα χοντρό κομμάτι σύρμα. Επίσης η φωτό ενός δεξιού χεριού σε φυσικό μέγεθος – μπορείτε να βγάλετε φωτοτυπία το δικό σας.

Σήματα Moρς. Στραβώστε το σύρμα, και καθίστε σ’ ένα τραπέζι με τη φωτοτυπία μπροστά. Κατόπιν βάλτε το αριστερό χέρι με τέτοιο τρόπο, ώστε να μην το βλέπετε – πρέπει να καλύπτεται από το κατακόρυφο σκληρό χαρτόνι. Ζητήστε από το φίλο σας να χτυπήσει ένα είδος σημάτων Μορς με το σύρμα ταυτόχρονα πάνω στο κρυμμένο σας χέρι και στο φωτοτυπημένο. Μερικά λεπτά αργότερα απ’ αυτή την «αγωγή» η αίσθηση του αγγίγματος θα μεταδοθεί από το αληθινό χέρι στο φωτοτυπημένο.

Ζήτημα «ετοιμότητας »

Ένα πείραμα για να μετρήσετε την ετοιμότητα των αντανακλαστικών σας: Ζητήστε από κάποιο φίλο σας να βάλει πίσω από την πλάτη του δύο μπάλες (μία σε κάθε χέρι) και να πετάει μία κάθε φορά.

Διάστημα που διανύθηκε. Προσπαθήστε να την πιάσετε πηγαίνοντας όσο πιο κοντά γίνεται· κατόπιν υπολογίστε την απόσταση που διένυσε η μπάλα κατά τη ρήψη – για μεγαλύτερη ακρίβεια μπορείτε να στηρίζεστε σ’ ένα τραπέζι. Ελέγξτε στον πίνακα πάνω πόσο γρήγορα αντανακλαστικά έχετε.


Μέτρηση αντανακλαστικών. Πόσο γρήγοροι είστε;

Απόσταση που διένυσε η μπάλα Χρόνος αντίδρασης

9εκ.——————————- 135 χιλιοστά του δευτερολέπτου(άριστα)

11εκ.——————————-150 χιλιοστά του δευτερολέπτου(πολύ καλά)

14εκ.——————————-170 χιλιοστά του δευτερολέπτου(καλά)

16εκ.——————————-180 χιλιοστά του δευτερολέπτου(αρκετά καλά)

20εκ.——————————-200 χιλιοστά του δευτερολέπτου(φυσιολογικά)

24εκ.——————————-220 χιλιοστά του δευτερολέπτου(κάτω από το μέσο ορό)

30εκ.——————————-250 χιλιοστά του δευτερολέπτου(μειωμένα)

Από ένα παλιό τεύχος του περιοδικού focus



πηγή: antikleidi.com