Γράφει η Σαντίνα Δεναξά

Η μεγαλύτερη ευλογία είναι να έχεις χρόνο.

Χρόνο να γελάσεις, να χαρείς, να ερωτευτείς.
Χρόνο να ονειρευτείς και να παλέψεις για να ενσαρκώσεις τα όνειρα που σε κρατούν ξύπνιο τις νύχτες.
Χρόνο ν’ αγαπήσεις βαθιά και να συγχωρήσεις.
Χρόνο να πέσεις και να ξανασηκωθείς.
Χρόνο να κλάψεις και να ωριμάσεις.
Χρόνο να ταξιδέψεις και να γνωρίσεις τη γη, τους ανθρώπους και τον εαυτό σου.

Τόσο πολύτιμο δώρο ο χρόνος αφήνεται στα χέρια μας να τον χρησιμοποιήσουμε κατά βούληση.
Να τον εξαργυρώσουμε στην τράπεζα της ζωής μέχρι το τελευταίο του δευτερόλεπτο.

Η μεγαλύτερη ευλογία είναι να μεγαλώνεις ζώντας τον χρόνο σου.

Να ανοίγεις και να κλείνεις τους κύκλους σου ένδοξα.
Να πλουτίζεις από εμπειρίες κι όχι να φτωχαίνεις ψυχικά.
Να δίνεις και να δίνεσαι σε ό, τι αξίζει.
Ακόμη και σε ό, τι αποδείχτηκε λιγότερο απ’ αυτό που περίμενες.
Αρκεί να είσαι αληθινός στα λόγια και στα έργα.
Με όλα τα λάθη και τις αδυναμίες σου.
Άλλωστε δεν γεννήθηκες Θεός.
Προσπαθείς όμως να του μοιάσεις.
Κι εδώ έρχεται η τιμή να σου σφραγίσει την ύπαρξη.
Η τιμή της προσπάθειας, η τιμή των όπλων κατά της απανθρωπιάς.

 Η μεγαλύτερη ευλογία είναι να διατηρείς την ψυχή σου νεανική μέσα στον χρόνο.

Να βλέπεις τον εαυτό σου στον καθρέφτη και να μην τρομάζεις.
Ν’ αναγνωρίζεις στα μάτια σου το παιδί που έπαιζε στις αλάνες.
Να χαιδεύεις τις ρυτίδες σου με σεβασμό γιατί είναι παράσημα της αντοχής σου.
Να χαμογελάς που κρατάς αναμμένη την φλόγα μέσα σου παρά το φύσηγμα των ανέμων.
Να καμαρώνεις που συνεχίζεις ν’ αφήνεις τα ίχνη σου με αξιοπρέπεια.
Να αγκαλιάζεις το πριν και το μετά σου με δύναμη, γιατί όλα είναι εσύ.

Γύρισε και κοίταξε το ρολόι σου που χτυπάει ακόμη.
Φόρεσε τον καλύτερο εαυτό σου και βγες έξω.
Είσαι νικητής και δεν το ξέρεις.

Στον στίβο της ζωής έχεις τον Χρόνο σύμμαχο κι αρωγό σου.


πηγή: LoveLetters