H ταινία «100 metros» βασίζεται στην πραγματική ιστορία του Ισπανού Ραμόν Αρόγιο, που πάσχει από σκλήρυνση κατά πλάκας και ενώ του δήλωσαν πως, σύντομα, δεν θα μπορεί να διανύσει ούτε μια απόσταση 100 μέτρων, εκείνος κατάφερε να ολοκληρώσει το τρίαθλο για τον τίτλο του «Σιδερένιου ανθρώπου»: 3,8 χιλιόμετρα κολύμβηση, 180 χιλιόμετρα ποδηλασία και 42 χιλιόμετρα τρέξιμο.


Παίζουν οι : Ντάνι Ροβίρα, Κάρα Ελεχάλντε, Αλεξάνδρα Χιμένεθ, Νταβίντ Βερνταγκουέρ, Σεγκούρα και Άλμπα Ρίμπας.

Πρόκειται για το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Καταλανού σκηνοθέτη Μαρσέλ Μπαρένα.

"Ο Ραμόν Αρόγιο μαζί με τον ηθοποιό Ντάνι Ροβίρα που τον υποδύεται στην ταινία"

 Η ταινία είναι αφιερωμένη σε όσους παλεύουν να τερματίσουν τα δικά τους «100 μέτρα» ό,τι κι αν σημαίνει αυτό για τον καθέναν .Βλέπετε, στη ζωή ο καθένας μας παλεύει για να ολοκληρώσει τη δικιά του διαδρομή, όσο δύσκολη κι αν είναι αυτή. Δεν είναι όλοι οι δρόμοι σπαρμένοι με ροδοπέταλα, κάποιοι μάλιστα είναι σπαρμένοι με αγκάθια που ματώνουν τα πόδια σου σε κάθε βήμα και ένας ασθενής με ΣΚΠ το γνωρίζει πολύ καλά αυτό.

Όμως “η παραίτηση δεν είναι επιλογή”. Αυτή η φράση είναι και το σλόγκαν της ταινίας η οποία είναι ένας ύμνος στην δύναμη της ανθρώπινης θέλησης. Είναι πραγματικά συγκλονιστικό το τι μπορεί να καταφέρει ο άνθρωπος όταν με τη θέληση και το ψυχικό του σθένος ξεπεράσει τα όρια του, σπάσει τα δεσμά του. Αυτό ακριβώς συνέβη με τον Ραμόν Αρόγιο ο οποίος διαγνώστηκε με ΣΚΠ γύρω στα 34 του χρόνια και ενώ είχε μια αξιοζήλευτη οικογένεια και μια πολύ επιτυχημένη καριέρα .Είναι γνωστό άλλωστε πως αυτή η νόσος τείνει να χτυπάει “τα θύματά της” πάνω στην πιο δημιουργική και παραγωγική τους φάση, λες και το κάνει από ζήλεια…

Από κει και μετά υπάρχουν δύο επιλογές. Ή παραιτείσαι από τη ζωή και την αφήνεις να σε νικήσει και να χορεύει πανηγυρικά πάνω από τα συντρίμμια σου ή σηκώνεσαι όρθιος και την πολεμάς σαν γνήσιος πολεμιστής. Ο Ραμόν Αρόγιο έκανε κάτι, θα έλεγε κανείς, παρακινδυνευμένο και παράτολμο αποφασίζοντας να συμμετάσχει στους αγώνες για τον τίτλο του “ironman”. Όμως τα κατάφερε, με πείσμα, υπομονή, επιμονή και πάνω απ’ όλα θέληση.

Το μήνυμα της ταινίας όμως δεν είναι να πάρουνε μέρος οι ασθενείς της ΣΚΠ στο τρίαθλο ντε και καλά. δεν χρειάζεται να τρέξει κάποιος 42 χιλιόμετρα, να κολυμπήσει άλλα 3,8 και να ποδηλατήσει άλλα 180 για να γίνει «ironman».Όχι. Aρκεί απλά και μόνο να μην το βάλει κάτω. Να βγει εκεί έξω και να κυνηγήσει τα όνειρά του και τα δικαιώματα του. Σας παραθέτω τα ίδια τα λόγια του Ραμόν Αρόγιο ο οποίος, κατά τη γνώμη μου, αποτελέί φωτεινό παράδειγμα για όλους τους ανθρώπους ανεξαρτήτως ασθενειών.

«Κάποιος θα πίστευε ότι το να διαγνωστείς με μια ανίατη ασθένεια όπως η σκλήρυνση κατά πλάκας ισοδυναμεί με θανατική καταδίκη, αλλά όλοι μας, ακόμη κι εσείς που διαβάζετε αυτές τις γραμμές, έχουμε μια χρόνια ασθένεια… λέγεται ΖΩΗ. Όλοι θα πεθάνουμε, αλλά αυτό δε μας σταματά να προσπαθούμε κάθε μέρα για το καλύτερο. Με αυτή την ταινία θέλουμε να διαδώσουμε το μήνυμα ότι η παραίτηση δεν είναι επιλογή, όποιες κι αν είναι οι συνθήκες» - Ραμόν Αρόγιο

Στο τέλος της ταινίας βλέπουμε και πλάνα από τον αληθινό αγώνα του Ραμόν Αρόγιο για το τρίαθλο. Ο ίδιος σήμερα είναι 46 ετών, ζει και εργάζεται στη  Ισπανία ενώ συνεχίζει να ασχολείται δυναμικά με τον αθλητισμό. Την ταινία έχουν στηρίξει οι ισπανικοί σύλλογοι ΣΚΠ EME και AEDEM. Θα κλείσω με την αφιέρωση στο τέλος της ταινίας.

“ Ο Pαμόν έγινε “ ΙRONMAN”. 4 Mαραθώνιοι, 8 Ολυμπιακοί αγώνες τριάθλου, 16 ημι-ironman και 16 ημι-μαραθώνιοι. Πέρασε 3 χρόνια χωρίς υποτροπές. Κι έπειτα αυτές επέστρεψαν. Αλλά το θέμα της ταινίας δεν είναι αυτό. Το θέμα της ταινίας είναι ένας άνθρωπος που του λέγαν ότι δεν μπορούσε. Πάνω από 500.000 άνθρωποι υποφέρουν από πολλαπλή σκλήρυνση στην Ευρώπη. Χιλιάδες από αυτούς είναι παρεξηγημένοι, με προβλήματα στη δουλειά τους, έχουν παραιτηθεί χωρίς καμία βοήθεια από το κράτος, υποφέρουν από μοναξιά και κατάθλιψη. Η ταινία είναι αφιερωμένη σε όλους αυτούς και σε όσους παλεύουν για να τερματίσουν τα δικά τους 100 μέτρα."

 Νατάσσα Λούππου