Μία από τις πιο συνηθισμένες ερωτήσεις/ατάκες που ακούω είναι, «Γιατί γελάς πάλι;»
Το γέλιο, όπως και οποιαδήποτε άλλη έκφραση συναισθημάτων είναι τρόπος ζωής. Αν σου αρέσει να γελάς, έτσι θα ζεις και τη ζωή σου. Αν σου αρέσει να γκρινιάζεις, έτσι θα ζεις και τη ζωή σου.
Ο περισσότερος κόσμος αντιλαμβάνεται την έκφραση των συναισθημάτων ανάποδα.
“Θα γελάσω όταν αισθανθώ χαρούμενος και θα κλάψω όταν αισθανθώ λυπημένος.”
Έτσι, οι περισσότεροι από εμάς λειτουργούμε αντιδρώντας. Περιμένουμε να αισθανθούμε ένα συγκεκριμένο αίσθημα για να αντιδράσουμε με έναν συγκεκριμένο τρόπο.
Φαντάσου να περίμενες να αισθανθείς ότι έχεις κίνητρο για να λειτουργήσεις με κίνητρο. Θα περίμενες αρκετό καιρό.
Υπάρχει πολύς κόσμος που ζει στο περιθώριο ακριβώς γιατί περιμένει να νοιώσει με έναν συγκεκριμένο τρόπο για να αντιδράσει. Παρατήρησε σε χορούς, εκδηλώσεις, γάμους, ότι ένα ποσοστό του κόσμου δεν σηκώνεται ποτέ να χορέψει ή να τραγουδήσει. Αν τους ρωτήσεις, οι περισσότεροι (αν όχι όλοι) από αυτούς, θα σου πουν: «Δεν είμαι τέτοιος τύπος». Μερικοί ίσως παραδεχτούν ότι δεν ξέρουν να χορεύουν ή ότι δεν έχουν καλή φωνή για να τραγουδήσουν.
Κάτι όμως στα μάτια τους δείχνει το αντίθετο. Η επιθυμία τους να διασκεδάσουν είναι μεγάλη αλλά κάτι τους κρατάει πίσω.
Αυτό δείχνει ανασφάλεια και έλλειψη αυτοεκτίμησης. Κάποιες φορές, δείχνει και κοινωνικό φόβο. Σε κάθε περίπτωση, τους καταβάλει το άγχος της επικείμενης «γελιοποίησης» και αυτό τους κρατάει πίσω.
Η αλήθεια, βέβαια, είναι τελείως διαφορετική. Ελάχιστοι ή κανένας δεν θα ασχοληθεί με τον αν ξέρεις να χορεύεις ή να τραγουδάς, καθώς το κύριο μέλημα του είναι αν το κάνει σωστά ο ίδιος.
Τι περιμένεις για να διασκεδάσεις; Η διασκέδαση δεν θα έρθει μόνη της. Πρέπει να την προκαλέσεις. Γίνε παρουσιαστής, γίνε τραγουδιστής ή ηθοποιός στο μυαλό σου και διασκέδασε. Συμπεριφέρσου σαν να αισθάνεσαι ήδη αυτό που θες να αισθανθείς. Ας μην ξεχνάμε το παλιό γνωμικό που λέει: «Τρώγοντας έρχεται η όρεξη».
O αμερικάνος φιλόσοφος Williams James το έθεσε πολύ απλά: Δεν τραγουδάμε γιατί είμαστε χαρούμενοι. Είμαστε χαρούμενοι γιατί τραγουδάμε.
Τί μπορούμε να κάνουμε λοιπόν, για να το αλλάξουμε αυτό;
Αν θες να αισθανθείς ενθουσιώδεις, τότε συμπεριφέρσου έτσι και το συναίσθημα θα έρθει. Μπορεί να πάρει μερικά λεπτά αλλά όσο περνάει ο καιρός, θα γίνεται ευκολότερο. Το σίγουρο είναι ότι πάντα πετυχαίνει αρκεί να επιμείνεις, όσο χαζό και αν σου φαίνεται.
Το ίδιο συμβαίνει και με το τραγούδι. Βρες ένα τραγούδι που σου αρέσει και τραγούδα το. Ακόμα και αν αισθάνεσαι ότι θα φανείς γελοίος, αποδέξου το και τραγούδα όπως και να έχει. Αυτό, με τον καιρό, θα σε βοηθήσει να κυριαρχήσεις στα συναισθήματα σου.
Υπάρχουν κάποιο βουδιστές μοναχοί που έχουν ασκήσεις υποχρεωτικού γέλιου. Συγκεντρώνονται σε μία μεγάλη αίθουσα και κάποια στιγμή, ο δάσκαλος χτυπάει ένα γκονγκ και όλοι είναι υποχρεωμένοι να γελάσουν ακόμη κι αν δεν το θέλουν. Μπορεί στην αρχή να είναι δύσκολο αλλά μετά από λίγο, λόγω του ότι το γέλιο είναι μεταδοτικό, όλοι ξεσπάνε σε γνήσια γέλια.
Φαντάσου μία αίθουσα γεμάτη φαλακρούς μοναχούς να γελάνε χωρίς λόγο… μάλλον γελάς κι εσύ λίγο τώρα.
Το ίδιο συμβαίνει και με τα παιδιά. Αρχίζουν να χαζογελάνε χωρίς λόγο, ειδικά σε καταστάσεις που είναι φορτισμένες ή απαιτούν σοβαρότητα, και μετά από λίγο ξεσπάνε σε γέλια. Η αλήθεια είναι ότι το γέλιο σε κάνει να γελάς, ακόμη και χωρίς ιδιαίτερο λόγο. Αυτό είναι και το μυστικό της ευτυχίας.
Οι περισσότεροι ενήλικες βέβαια, δεν λειτουργούν έτσι. Θέλουν να έχουν συγκεκριμένο λόγο για να γελάσουν. Ο καλύτερος λόγος για να γελάσεις λοιπόν, είναι το ίδιο το γέλιο.
Την επόμενη φορά που θα μπεις σε έναν χώρο με μαζεμένο κόσμο, μπες χαμογελώντας ελαφρά και παρακολούθησε τον κόσμο να παρασύρεται σε γέλια, ενώ ταυτόχρονα αναρωτιέται τι είναι τόσο αστείο και γιατί γελάτε όλοι μαζί χωρίς λόγο.
anapnoes
Το γέλιο, όπως και οποιαδήποτε άλλη έκφραση συναισθημάτων είναι τρόπος ζωής. Αν σου αρέσει να γελάς, έτσι θα ζεις και τη ζωή σου. Αν σου αρέσει να γκρινιάζεις, έτσι θα ζεις και τη ζωή σου.
Ο περισσότερος κόσμος αντιλαμβάνεται την έκφραση των συναισθημάτων ανάποδα.
“Θα γελάσω όταν αισθανθώ χαρούμενος και θα κλάψω όταν αισθανθώ λυπημένος.”
Έτσι, οι περισσότεροι από εμάς λειτουργούμε αντιδρώντας. Περιμένουμε να αισθανθούμε ένα συγκεκριμένο αίσθημα για να αντιδράσουμε με έναν συγκεκριμένο τρόπο.
Φαντάσου να περίμενες να αισθανθείς ότι έχεις κίνητρο για να λειτουργήσεις με κίνητρο. Θα περίμενες αρκετό καιρό.
Αντιμετώπισε την καθημερινότητα με χαμόγελο
Μήπως να γελάς και να διασκεδάζεις πιο πολύ;
Κάτι όμως στα μάτια τους δείχνει το αντίθετο. Η επιθυμία τους να διασκεδάσουν είναι μεγάλη αλλά κάτι τους κρατάει πίσω.
Αυτό δείχνει ανασφάλεια και έλλειψη αυτοεκτίμησης. Κάποιες φορές, δείχνει και κοινωνικό φόβο. Σε κάθε περίπτωση, τους καταβάλει το άγχος της επικείμενης «γελιοποίησης» και αυτό τους κρατάει πίσω.
Η αλήθεια, βέβαια, είναι τελείως διαφορετική. Ελάχιστοι ή κανένας δεν θα ασχοληθεί με τον αν ξέρεις να χορεύεις ή να τραγουδάς, καθώς το κύριο μέλημα του είναι αν το κάνει σωστά ο ίδιος.
Τι περιμένεις για να διασκεδάσεις; Η διασκέδαση δεν θα έρθει μόνη της. Πρέπει να την προκαλέσεις. Γίνε παρουσιαστής, γίνε τραγουδιστής ή ηθοποιός στο μυαλό σου και διασκέδασε. Συμπεριφέρσου σαν να αισθάνεσαι ήδη αυτό που θες να αισθανθείς. Ας μην ξεχνάμε το παλιό γνωμικό που λέει: «Τρώγοντας έρχεται η όρεξη».
O αμερικάνος φιλόσοφος Williams James το έθεσε πολύ απλά: Δεν τραγουδάμε γιατί είμαστε χαρούμενοι. Είμαστε χαρούμενοι γιατί τραγουδάμε.
Τί μπορούμε να κάνουμε λοιπόν, για να το αλλάξουμε αυτό;
Αν θες να αισθανθείς ενθουσιώδεις, τότε συμπεριφέρσου έτσι και το συναίσθημα θα έρθει. Μπορεί να πάρει μερικά λεπτά αλλά όσο περνάει ο καιρός, θα γίνεται ευκολότερο. Το σίγουρο είναι ότι πάντα πετυχαίνει αρκεί να επιμείνεις, όσο χαζό και αν σου φαίνεται.
Το ίδιο συμβαίνει και με το τραγούδι. Βρες ένα τραγούδι που σου αρέσει και τραγούδα το. Ακόμα και αν αισθάνεσαι ότι θα φανείς γελοίος, αποδέξου το και τραγούδα όπως και να έχει. Αυτό, με τον καιρό, θα σε βοηθήσει να κυριαρχήσεις στα συναισθήματα σου.
Υπάρχουν κάποιο βουδιστές μοναχοί που έχουν ασκήσεις υποχρεωτικού γέλιου. Συγκεντρώνονται σε μία μεγάλη αίθουσα και κάποια στιγμή, ο δάσκαλος χτυπάει ένα γκονγκ και όλοι είναι υποχρεωμένοι να γελάσουν ακόμη κι αν δεν το θέλουν. Μπορεί στην αρχή να είναι δύσκολο αλλά μετά από λίγο, λόγω του ότι το γέλιο είναι μεταδοτικό, όλοι ξεσπάνε σε γνήσια γέλια.
Φαντάσου μία αίθουσα γεμάτη φαλακρούς μοναχούς να γελάνε χωρίς λόγο… μάλλον γελάς κι εσύ λίγο τώρα.
Οι μοναχοί κατέχουν το μυστικό
Οι περισσότεροι ενήλικες βέβαια, δεν λειτουργούν έτσι. Θέλουν να έχουν συγκεκριμένο λόγο για να γελάσουν. Ο καλύτερος λόγος για να γελάσεις λοιπόν, είναι το ίδιο το γέλιο.
Την επόμενη φορά που θα μπεις σε έναν χώρο με μαζεμένο κόσμο, μπες χαμογελώντας ελαφρά και παρακολούθησε τον κόσμο να παρασύρεται σε γέλια, ενώ ταυτόχρονα αναρωτιέται τι είναι τόσο αστείο και γιατί γελάτε όλοι μαζί χωρίς λόγο.
anapnoes
0 Σχόλια