Ωρα 20:00:
Το παθολογικό γεμάτο με κόσμο. Για να περασεις απο την μια άκρη του ιατρείου στην άλλη κάνεις ελιγμούς…βρίσκει το πόδι σε κανα δυό φορεία, δεν πέφτεις.. δώρο μια εκχύμωση.
Ευτυχως η ροή περιστατικών εχει μειωθεί.Τρέφεις ελπίδες για μια ανθρώπινη εφημερία. Σε λιγότερες απο 2 ώρες το κουτί με τα προς εξέταση χαρτιά έχει ξαναγεμίσει! Εσυ και οι συνάδελφοι σου εξετάζουν non-stop κ αναρωτιέσαι πότε πρόλαβαν κ ήρθαν τόσοι στο παθολογικό. Το ΕΚΑΒ μπαινει καθε λίγο κ λιγάκι μεσα…τα περιστατικά δυό δυό πάντα.. Μαρούσι-Πειραιά-κέντρο δεν εχει σημασία όλα εδώ… ευαγγελισμό! “Γιατρέ είσαι ελεύθερος να σου παραδώσουμε;”
Εσυ εξετάζεις άρρωστο ήδη…δεν έχει σημασία, σταματάς κ εκτιμάς πόσο σοβαρό είναι το νέο περιστατικό κ παραλαμβάνεις, συνεχίζεις την εξέταση απο εκεί που την άφησες, να σε ξαναδιακόπτει ενας συγγενής ασθενή “εεε γιατρέ η μητέρα μου εχει 180 πίεση πότε θα τη δείτε;” προσπαθεις να ακροαστείς …βαβούρα ..συγκεντρώνεσαι δεν ακούς κάτι παθολογικό…δίπλα σου εχουν πιάσει κουβέντα κ μιλάνε δυνατά …δεν υπάρχεις για αυτούς, τους έχει δεί άλλος γιατρός ..έχουν εξετασθεί ήδη κ περιμένουν απαντήσεις…νιώθουν νικητές μεσα στον χαμό.
Η ώρες περνούν κ συνεχίζεις ακάθεκτος…εχεις πιει λίγο νερό κ τσιμπάς 2-3 κράκερς…θές να πάς τουαλέτα, κρατιέσαι, να δώ άλλο ένα επείγον περιστατικό κ μετά θα πάω. Περνάει μισή ώρα κ δεν έχεις πάει ακόμα. Η επιμελήτρια σου ζητάει να βάλεις μια κεντρική γραμμή…δέχεσαι…ξέρεις οτι για 20 λεπτά δε θα σε ενοχλήσει κανείς. Την βάζεις με επιτυχία.. φεύγεις προς την τουαλέτα …”γιατρέ” .. “πονάω” … “οι εξετάσεις γιατρέ..”.. “περιμένω τοση ώρα γιατρέ!!” .. “Πότε θα εξεταστώ εγω”; Φτάνεις στο WC .. κέρδισες άλλα 2-3 λεπτά ηρεμίας. Βγαίνεις! Πίνεις μια γουλιά απο τον καφέ που πήρες 4 ώρες πριν ..είναι άθλιος πιά, δεν πίνεται αλλα τα μάτια αρχίζουν κ κλείνουν! Η ώρα 4 τα ξημερώματα.
Συνεχίζει κόσμος να έρχεται ασταμάτητα. Απογοητεύεσαι. Μπαίνει ΕΚΑΒ φέρνουν 2 μεθυσμένους. Τους βάζεις παρέα με τους άλλους 5 που έχουν έρθει νωρίτερα. Ο μπαμπάς του ενός σε ρωτάει “πως είναι γιατρέ;” Η απάντηση που σου έρχεται ειναι “κόκκαλο” …δεν το λές όμως. “Θα τον εξετάσω κ θα τα πούμε έπειτα”. Σε ευχαριστεί! Πας να τον εξετάσεις κ κάνει εμετό…ευτυχώς δε σε πετυχαίνει…
Τα πρός εξέταση χαρτιά δεν μειώνονται για κανένα λόγο…κοιτάς την ώρα 05:30 το πρωι! Αναρωτιέσαι τι τους κανει να έρθουν στο νοσοκομείο ξημερώματα Σαββάτου για μια διάρροια η ένα πυρετικό κύμα. Δεν προλαβαίνεις να ολοκληρωσεις την σκέψη κ μπαίνει γαστρορραγία μέσα…“γιατρέ είσαι ελεύθερος;” και να μην είσαι εκείνη την στιγμή γίνεσαι κ παραλαμβάνεις τον άρρωστο άμεσα.
Κοιτάς αν υπάρχει χώρος για να μπει το φορείο σε εξεταστική κλίνη. Βρίσκεις μία που κοιμάται το 19χρονο βλαστάρι με ενα ορο στο χέρι κ προσπαθεί να ξεμεθύσει. Η μητέρα (που του κραταει το χερι ξημερώματα) προβάλλει σθεναρή αντίσταση...” όχι το παιδί μου δεν θα μετακινηθεί γιατί ζαλίζεται γιατρέ “. Κοιτάς αν υπάρχει χώρος κάπου αλλού…παντού βαριά άρρωστοι με οξυγόνο να κρέμεται απο τις παροχές. Αγνοείς την μητέρα κ το βλαστάρι κ τους μετακινείς να μπεί η γαστρορραγία. Γκρινιάζει…θες να της περάσεις μονωτική ταινία στο στόμα..δεν το κάνεις…εξετάζεις τον αρρωστο: 75mmHg πίεση…shit…2 φλέβες οροί PPIs ενδοφλέβια εργαστηριακά ομάδα κ διασταύρωση…η Νοσηλεύτρια πετάει…ο αρρωστος εχει διεκπεραιωθεί κ ανεβαίνει στον όροφο να γαστροσκοπηθεί κ να μεταγγιστεί σε λιγότερο απο 20 λεπτά! Αιματοκρίτης 20% απο τα αέρια αίματος! Μακάρι να πάνε όλα καλά σκέφτεσαι… αυτό ήταν το πραγματικά επείγον περιστατικό.
Κοιτάς την ώρα 07:30 κ κρυφοχαμογελάς…σε 15 λεπτά κλείνει η εφημερία!!! Κοιτάς ξανα το κουτί με τα χαρτιά προς εξέταση…βλέπεις ένα σωρο…θυμώνεις…”τι θέλουν τέτοια ώρα;” Παίρνεις ένα να εξετάσεις …φωνάζεις το όνομα τσαντισμένος…βλέπεις ενα καλοντυμένο κ ευγενικό 60άρη. Ελάτε μαζί μου κ ξαπλώστε. Τον ρωτάς τι έχει κ σου απαντά με ένα πράο βλέμμα οτι εχει ενα πόνο χαμηλά στην κοιλιά κανα 2μήνες …θες να φωνάξεις οσο πιο δυνατά μπορείς ΚΛΕΙΣΕ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΑ ΤΑΚΤΙΚΑ ΙΑΤΡΕΙΑ!!!Η καλοσύνη του σε κερδίζει κ τον εξετάζεις στωικά! Στέλνεις εξετάσεις κ περιμένει ήσυχα κ διακριτικά τα αποτελέσματα. Το μόνο που σκέφτεσαι είναι να φάς κ να κοιμηθείς..τα μάτια κλείνουν…η ώρα 10:00 !
Η εφημερία έκλεισε εδω κ ώρα όπως κ ο φλοιός του εγκεφάλου σου! Λειτουγείς μηχανικά μετα απο 14 ώρες… περιμένεις αποτελέσματα …βγαίνουν! Το κάλιο είναι τσιμπημένο γιατι το δείγμα ειναι αιμολυμένο κ τα αιμοπεταλια φαίνονται λιγότερα γιατι κάνουν σωρούς στην γενική αίματος…εργαστηριακά artifacts αμφότερα… Η ώρα 11:00 νυστάζεις κ πεινάς…πρέπει να τους δώσεις τις εξετάσεις τους…βγήκαν καλές…πρέπει να τους εξηγήσεις γιατι το κάλιο κ τα αιμοπετάλια είναι μαυρισμένα στα αποτελέσματα…κ αρχιζουν κ ρωτάνε “γιατι αυτά είναι με μαύρα γιατρέ”; Υπομονή…τελείωσες σχεδόν!
Γράφεις τα περιστατικά στο βιβλίο επειγόντων κ είσαι έτοιμος να φύγεις τρέχοντας να πας να κοιμηθείς να φας κ να κανεις μπάνιο… μπαίνεις στο αμάξι έχοντας κλείσει 24 ώρες άυπνος..μουσική τέρμα να σε κρατήσει μέχρι να φτάσεις σπίτι! Ξεκλειδώνεις…
Βάζεις ξυπνητήρι κ τα μάτια κλείνουν πριν το καταλάβεις..Αυριο Δευτέρα…εφημερία στον όροφο..
Λίγο πριν κοιμηθείς κάνεις μια φευγαλέα σκέψη…”άξιζε τελικά η ιατρική“? Ο νούς σου φλερτάρει με το όχι επικίνδυνα… οι φίλοι σου πέρασαν ένα Σαββατοκύριακο ήρεμο..εσυ δεν κατάλαβες ποτε πέρασε…
Ναι, αλλα η γαστρορραγία πήγε καλά!!
Καληνύχτα.”
Πηγή: www.eidikeuomenoi.gr
0 Σχόλια