Η εντυπωσιακή ιστορία επιβίωσης της νεαρής Νορβηγίδας ξεκίνησε το 1999, όταν αποφάσισε μαζί με τις δύο φίλες της να πάνε για σκι λίγο έξω από την πόλη Narvik της Νορβηγίας.
Σε ένα απότομο κατέβασμα, η Anna έχασε τον έλεγχο και κατέληξε στο παγωμένο νερό ενός ποταμού που καλυπτόταν από πάγο, ο οποίος έσπασε και την παγίδευσε, αφήνοντας έξω από τον πάγο μόνο τα πόδια της. Οι φίλες της έσπευσαν στο σημείο και μην μπορώντας να την τραβήξουν έξω κάλεσαν σωστικό συνεργείο. Μέχρι αυτό να έρθει και να την ανασύρει, χρειάστηκαν ογδόντα λεπτά.
Ογδόντα ολόκληρα λεπτά τα οποία η τότε 29χρονη κοπέλα επιβίωσε, βρίσκοντας ένα «κενό αέρος» μέσα στο παγωμένο νερό για να αναπνεύσει για λίγη ώρα. Στην συνέχεια έχασε τις αισθήσεις της, ενώ ο μεταβολισμός της υπολογίστηκε πως έπεσε στο 10% της λειτουργίας του για να επιτρέψει στον οργανισμό να ζήσει. Χρειάστηκε η συνεργασία 100 γιατρών για να την σώσουν στο νοσοκομείο, όπου διαπιστώθηκε πως σημείωσε την χαμηλότερη θερμοκρασία σώματος που έχει καταγραφεί σε άνθρωπο – ήτοι 13,7 βαθμοί Κελσίου.
Παρά την υπερβολική αυτή υποθερμία, η Anna επιβίωσε και ανάρρωσε πλήρως μετά από λίγο καιρό, επιστρέφοντας στη δουλειά της – ήταν επίσης γιατρός. Η υπόθεσή της βοήθησε την επιστήμη να αντλήσει σημαντικές πληροφορίες για την υποθερμία και τις αντιδράσεις του ανθρώπινου σώματος στο κρύο νερό.
Το κλειδί για την θαυματουργή επιβίωσή της ήταν ο τρόπος με τον οποίο ο εγκέφαλός της είχε αντιδράσει στο κρύο. Στην πραγματικότητα, το ίδιο κρύο που απειλούσε τη ζωή της αποδείχθηκε ότι ήταν το μόνο πράγμα που την κράτησε στη ζωή, καθώς η συνεχής βύθιση μέσα στο παγωμένο νερό είχε ουσιαστικά παγώσει τον εγκέφαλό της.
Σε αυτή την κατάσταση, ο εγκέφαλός της απαιτούσε πολύ λιγότερο οξυγόνο για να επιβιώσει λόγω του τρόπου με τον οποίο το κρύο επιβραδύνει σχεδόν όλες τις βιολογικές διεργασίες. Αυτό σήμαινε ότι, ακόμη και όταν η καρδιά της σταμάτησε να αντλεί και η παροχή οξυγόνου στο σώμα της είχε διακοπεί, ο εγκέφαλός της ήταν σε θέση να συνεχίσει να λειτουργεί σε μια κάπως αδρανή κατάσταση.
0 Σχόλια